Goodbye Vietnam

Hoog in de lucht, op weg van Vietnam naar Nepal. Eduard zit naast me te lezen en als alles goed gaat, landen we over een paar uurtjes in Kuala Lumpur en vliegen we later vandaag door naar Kathmandu in Nepal. We hebben echt genoten van Vietnam. De 4 weken zijn omgevlogen. Heel veel mooie dingen gezien, leuke dingen meegemaakt, vriendelijke mensen ontmoet en vooral genoten van de prachtige omgeving met de vele groene rijstvelden. We zullen proberen een indruk te geven van wat we hebben gedaan, maar willen jullie ook zeker niet vermoeien met een erg lang verhaal. Dus hierbij een poging om 3 weken samen te vatten in een paar alinea’s!

Vanuit Dalat hebben we 2 dagen achter op de motor gezeten en kennis gemaakt met de binnenlanden van Vietnam. Onze gidsen/bestuurders waren mannen van een jaar of 60 die veel konden vertellen over het land, de bevolking, de cultuur en ook over de oorlog. Veel indrukwekkende verhalen gehoord van deze vriendelijke mannen en achter op de motor ook echt kunnen genieten van het indrukwekkende landschap en het zwaaien naar de vele mensen onderweg. Op ‘oudjaarsavond’ kwamen we vervolgens aan in de kustplaats Nha Trang waar we ’s avonds samen met honderden Vietnamezen naar het vuurwerk keken en het nieuwe Vietnamese jaar hebben ingeluid: Chuc Mung Nam Moi! De eerste paar dagen van het nieuwe jaar bezoekt iedereen de familie en is alles ongeveer gesloten. Gelukkig is het strand altijd open, dus 2 heerlijke dagen doorgebracht aan het strand. De tweede dag wel al bezig met de voorbereidingen van onze rit in de nachtbus. Ondanks dat de stoelen hier echt bijna tot een ligbedje omgetoverd kunnen worden, zijn deze bedjes niet gemaakt voor mensen langer dan 1,70. Bovendien hadden wij plaatsen op de achterbank, oftewel met 5 personen op een rij. Ik hoopte op een klein Vietnamees vrouwtje naast me, maar ik had iets minder geluk: een grote (en niet al te dunne) Amerikaan die het erg warm had zorgde voor het extra ‘sandwichgevoel’ doordat ik nu tussen hem en Eduard lag. Er zat niks anders op dan te draaien wanneer hij zich draaide en min of meer lepeltje-lepeltje te liggen met deze grote man. Maar ik had wel de enige plek in de bus waar ik mijn benen kon strekken. Toch nog een klein voordeel zullen we maar zeggen!

Redelijk vermoeid en erg vroeg kwamen we vervolgens in Hoi An aan. Dit is een erg leuke stad in het midden van Vietnam met een prachtig oud centrum. Wel toeristisch, maar zo mooi! We hadden hier voor 3 nachten een kamer in een ‘homestay’, oftewel bij Vietnamezen thuis. De moeder trommelde de schoondochter (die Engels sprak) gelijk uit bed toen wij om kwart voor 7 ’s ochtends aanklopte. Maar ondanks dat toch een erg hartelijk ontvangst. Doordat ze vanwege de feestdagen een paar dagen geen gasten hadden gehad, konden we gelijk de kamer in. Na een heerlijke douche lekker ontbijten in de stad. We lagen iets verder van het centrum en kregen daarom gratis fietsen bij de kamer. Voor ons genoeg reden om de daarop volgende dagen heerlijk rond te fietsen, de prachtige omgeving te bekijken, foto’s te maken en soms gewoon ergens lekker te gaan zitten en mensen te kijken. In Hoi An ook nog een fototoer gedaan bij een Nederlander die daar woont. Een aantal erg bruikbare trips gekregen over het maken van foto’s in Vietnam. De laatste dag toch nog een dagje naar het strand. Ongeveer 7 km van de stad, dus mooi gecombineerd met een leuke fietstocht door de rijstvelden. Kortom, hele fijne dagen gehad in een super leuke stad.

Na Hoi An vonden we het tijd voor iets meer cultuur en geschiedenis en zijn we, na eerst een prachtige treinrit langs het strand, opgehaald door een eigen auto met gids die ons mee zou nemen naar het DMZ-gebied. Hier lag tot aan het einde van de oorlog de grens tussen Noord en Zuid Vietnam en in het gebied er om heen is erg veel gevochten. Ondanks dat onze gids pas aan het eind van de oorlog was geboren, wist hij erg veel te vertellen en liet hij ons vooral ook veel zien. Erg bijzonder was ons bezoek aan de Vinh Moc tunnels, vlak bij de grens in het oude Noordelijke deel. Ten tijde van de oorlog hebben de lokale Vietnamese mensen een tunnelstelsel gegraven (zonder machines) waar ze uiteindelijk erg vaak moesten verblijven tijdens de vele bombardementen. Het was echt een dorp onder de grond waar ze met honderden families verbleven en uiteindelijk zelfs 17 kinderen zijn geboren. Op sommige plekken waren de tunnels zelfs 23 meter diep. Minder diep bleek namelijk niet altijd diep genoeg. Een groot aantal mensen die destijds in de tunnels verbleven, leven nog en het was dan ook erg bijzonder om deze mensen daar te zien rondlopen of de hand te schudden. Het was een erg indrukwekkende dag.

Vanuit de DMZ werden we door onze privé-auto ruim 150 km verderop afgezet in het dorpje Phong Nha. Het dorpje ligt in een groot nationaal bergachtig park en wordt vooral gekenmerkt door de vele mooie grotten die er liggen. Door veel toeristen wordt dit overgeslagen omdat het nog niet zo heel bekend is. We kozen bewust voor een andere grot dan waar de meeste groepen heen gaan waardoor we dus een dag naar ons bezoek aan de Vinh Moc tunnels, in een klein groepje ons zwemmend door donkere grotten verplaatsten. Zo gaaf! Naast het zwemmen bestond de toer uit een prachtige wandeling met veel klauteren en klimmen en wandelen door rivieren. Een onvergetelijke dag.

Vanuit Phong Nha uiteindelijk met de nachttrein naar Hanoi, oftewel de hoofdstad in het noorden van Vietnam. We deelden de cabine met 2 vriendelijke Duitsers. Leuk om ervaringen uit te wisselen en uiteindelijk zelfs gelukt om een paar uurtjes te slapen. Helaas bleek ik ergens toch iets verkeerds te hebben gegeten of gedronken, want na aankomst en ontbijt in Hanoi, begon ik me iets minder goed te voelen. Uiteindelijk 2 dagen in bed gelegen met koorts, overgeven en nog meer van die onprettige dingen die we jullie zullen besparen. De geplande trip vanuit Hanoi vervolgens maar paar dagen uitgesteld zodat ik beetje kon aansterken en langzaam weer wat meer proberen te eten. Na paar dagen gelukkig iets beter en ondanks dat ook Eduard inmiddels erg vaak de WC op moest zoeken, toch besloten om door te reizen naar Sapa. Dit stadje in het noordwesten (grens met China) wordt gekenmerkt door de prachtige omgeving, oftewel hoge bergen die voornamelijk bestaan uit terrassen waar veelal rijst op verbouwd wordt. We hadden een slaapplek geregeld in een homestay in een klein dorpje buiten de stad, dus na de drukte in Hanoi kwamen we nu terecht in een oase van rust tussen de groene bergen. Echt prachtig. De bezoekjes aan de WC namen helaas ook toe, dus de dagen daar weinig gedaan behalve beetje rondgewandeld, boeken gelezen en droge rijst gegeten. Toch hebben we hier ook echt genoten en waren we in elk geval erg uitgerust toen we na 3 dagen weer terug naar Hanoi gingen voor onze laatste dagen in Vietnam.

Die laatste dagen hebben we in stijl afgesloten met een 3-daagse boottrip naar HaLong Bay en Cat Ba Island. Op ongeveer 4 uur rijden van Hanoi ligt een enorme baai met enorm veel kleine rotseilandjes in zee, oftewel Halong Bay. De Vietnamezen zelf noemen het één van de 7 natuurwonderen en ondanks de vele toeristen boten, moet gezegd worden dat het ook echt prachtig was. Na de vele zonuren de afgelopen weken, hadden we nu alleen maar wolken en zelfs af en toe miezer, maar daardoor werd het uitzicht vanaf de boot eigenlijk alleen maar mysterieuzer. Echt super mooi! Een nachtje op de boot geslapen en een nacht op het eiland, heerlijk gegeten, mooie wandeling gemaakt, zelfs gefietst en leuke kayaktochtjes gemaakt. Bovendien leuke mensen ontmoet en vooral veel (reis)verhalen uitgewisseld. Het was echt super goed georganiseerd en doordat we ook naar Cat Ba Island gingen, hadden we zelfs momenten dat we met onze boot alleen in de baai waren. Fantastisch om dan met je kayak een beetje te dobberen en niks te horen behalve de vogels die fluiten. Echt een geslaagd weekend en erg mooie afsluiting van onze 4 weken Vietnam.

Inmiddels zijn we bijna in Kuala Lumpur en zijn we na ons bezoek in 2009 dus weer terug in Maleisië. Gelukkig maar even wachten en dan door met de tweede vlucht naar Kathmandu. We kijken erg uit naar Nepal. Nu echter nog even paar uurtjes achterover zitten en met de ogen dicht terug denken aan het prachtige Vietnam!

Tot gauw!

Dikke X